BOCZNE SKRZYWIENIE KRĘGOSŁUPA to temat warty uwagi ze względu na powszechność występowania. Poniżej przedstawione informację pomogą zrozumieć problem związany z tą wadą postawy oraz odróżnić, kiedy mamy do czynienia z postawą skoliotyczną, a kiedy już ze skoliozą.
Definicja skoliozy mówi, iż jest ona bocznym wygięciem kręgosłupa z rotacją kręgów, którego kąt wygięcia wynosi co najmniej 10 stopni (mierzone wg Cobba). Dlatego właśnie, gdy skrzywienie przekroczy tę wartość mówimy o skoliozie. Pomiar wskazujący wartości niższe niż 10 stopni będzie wskazywał na postawę skoliotyczną.
Postępowanie fizjoterapeutyczne będzie różne w zależności od wartości kątowych skrzywienia kręgosłupa. Warto pamiętać, że postawa skoliotyczna, czyli wada o wartościach kontowych poniżej 10 stopni, może być początkiem tworzenia się skoliozy, dlatego nie warto lekceważyć problemu i należy wprowadzić działania, dzięki którym zahamujemy proces powstawania skoliozy.
Trudno jest wskazać konkretny model ćwiczeń, który będzie idealny dla wszystkich pacjentów. Leczenie problemu zawsze powinno rozpocząć się rzetelnym badaniem, na podstawie którego będzie można dobrać odpowiedni model aktywności dla danego pacjenta.
Mając świadomość, że sytuacja, w jakiej wszyscy się znajdujemy nie daje nam możliwości spotkania się ze specjalistą, który szczegółowo określi problem, poniżej przedstawię kilka wskazówek dotyczących zachowań prewencyjnych w celu zapobiegania pogłębiania się problemu. Jednocześnie w sytuacjach, gdy coś niepokoi w rozwoju ruchowym Waszej pociechy, zapraszam do kontaktu telefonicznego lub mailowego. Postaram się udzielić szczegółowych informacji dotyczących modelu postępowania w konkretnym przypadku.
PRZYCZYNY PREDYSPONUJĄCE DO POWSTANIA WADY POSTAWY U NAJMŁODSZYCH:
- Zaburzenia w obrębie stawów biodrowych (dysplazja- częściej dotyczy dziewczynek);
- Niemowlęca asymetria ułożeniowa, kręcz szyi;
- Długotrwałe leżenie dziecka na brzuchu z głową skierowaną w jedną stronę;
- Zbyt szybkie pionizowanie małego dziecka (noszenie w nosidełkach w pozycjach pionowych);
- Zbyt szybkie sadzanie dziecka;
- Noszenie dziecka na jednym talerzu biodrowym.
ZACHOWANIA, JAKICH NALEŻY UNIKAĆ U DZIECI STARSZYCH:
- Zabawy na podłodze w pozycji z jedną piętą pod pośladkiem lub gdy oba podudzia w siadzie są skierowane w jedną stronę;
- Oglądanie telewizji na boku z podparciem tułowia lub głowy na łokciu;
- Oglądanie telewizji w pozycji siedzącej asymetrycznej;
- Siadanie na krześle ze stopą pod pośladkiem;
- Zbyt niskie ustawienie monitora;
- Nawykowe stanie na jednej kończynie dolnej;
- Noszenie plecaka lub torby na jednym ramieniu;
- Spanie na brzuchu z głową zrotowaną w jednym kierunku.
oprac. ALEKSANDRA MIŁEK – fizjoterapeuta, terapeuta NDT-Bobath i metody Prechtla (aleksandra.milek@fundacjasemafor.pl)