Jak uregulować dziecko?

Aktualnie przeżywany przez nas czas jest wyjątkowy. Nie tylko dorośli borykają się z lękiem, poczuciem bezsensu, zagubieniem, dezorganizacją. Dzieciom– także tym, które nie rozumieją, co się teraz dzieje na świecie – również towarzyszą te uczucia. Wyczuwają niepokój dorosłych i doskonale zauważają, że ich codzienność uległa zmianie. Co możemy zrobić, by pomóc dzieciom przetrwać ten czas i zapobiegać trudnym zachowaniom?

 

  1. Porozmawiaj z dzieckiem o aktualnej sytuacji

Dziecko musi wiedzieć, dlaczego jego życie się zmieniło. Brak wiedzy powoduje bardzo duży niepokój. Wytłumacz dziecku na poziomie dla niego zrozumiałym i odpowiedz na WSZYSTKIE pytania, jakie zada. Nie okłamuj go! Mów prawdę! Przedstaw ją w sposób przystępny dla dziecka. Poszukajcie razem dobrych stron aktualnej sytuacji.

  1. Stwórzcie plan dnia

Rytm dnia i przewidywalność daje poczucie bezpieczeństwa. Stwórzcie razem plan dnia, najlepiej obrazkowy. Uwzględnijcie w nim codziennie czynności higieniczne, posiłki (śniadanie, II śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja), zabawę, naukę, czytanie, obowiązki domowe, spacer, aktywności ruchowe itp.

  1. Zapewnij dziecku odpowiednią porcję ruchu

Pamiętaj, że jeśli nie obowiązuje Was ścisła kwarantanna to możecie i POWINNIŚCIE wychodzić na dwór. Omijajcie place zabaw, wybierzcie się na spacer, przejażdżkę rowerową, jedźcie do lasu. Jeśli pogoda nie sprzyja zorganizujcie w domu zabawy ruchowe – aerobik, tor przeszkód, granie w piłkę itp.

  1. Stwórzcie „cichy kącik”

Wyznacz dla dziecka miejsce odpoczynku (kącik, namiot, karton) z przyciemnionym światłem lub możliwością odcięcia się od bodźców wzrokowych  – stwórz to miejsce razem z dzieckiem, niech to będzie jego kryjówka, azyl, wyposażona w przedmioty, które go uspokajają (np. ulubiony miś, poduszka, gniotki, kołderka obciążeniowa, odtwarzacz z muzyką relaksacyjną, słuchawki na uszy, słoiczek z kawą ziarnistą dający odpoczynek przy przeciążeniu zapachami).

  1. Znajdź czas dla dziecka, który poświęcisz tylko jemu (bez telefonu, telewizji, rozmów z inną osobą w tle). Wystarczy pół godziny dziennie takiego wyjątkowego czasu, by dziecko poczuło się dla Ciebie naprawdę ważne.
  2. Dobierajcie odpowiednio gry i bajki

Unikaj sadzania dziecka przed telewizorem z włączonym programem dla dzieci, na którym bajki zmieniają się co 10 minut i są przeplatane migającymi, pobudzającymi reklamami. Zaplanujcie lepiej seans dłuższej bajki, ale obejrzyjcie ją – najlepiej razem – od początku do końca. Oczywiście bajki i gry muszą być dobrane do wieku dziecka!

  1. Stosujcie techniki wyciszające i organizujące angażujące układ proprioceptywny

– pchanie czegoś ciężkiego (kanapy, ściany);

– podnoszenie, ciągnięcie ciężkich przedmiotów;

– zawijanie w kocyk, kołdrę, folię bąbelkową, karimatę w tzw. naleśnika, następnie dociskanie pleców, pośladków, rąk, nóg dziecka;

– baraszkowanie z rodzicem, rodzeństwem;

– mocne przytulenie;

– masaż dociskowy – mocny uścisk dłoniami miejsca koło miejsca kończyn górnych (w kierunku od dłonie do ramienia) i dolnych (od stopy do uda) – ok. 7s. w jednym miejscu;

– ćwiczenia wysiłkowe (mogą być dodatkowo z gumą rehabilitacyjną, z lekkimi hantelkami, z obciążeniami stóp/nadgarstków);

– ściskanie gniotków w dłoniach (zróbcie go samodzielnie wsypując mąkę do nienapompowanego balona);

– gryzienie twardych pokarmów (np. marchewki);

– wciskanie się w ciasne miejsca.

  1. Angażuj dziecko do pomocy przy obowiązkach domowych

Dziecko chce czuć się potrzebne! Wyznacz mu obowiązki adekwatne do jego możliwości i respektuj, by je wykonywało. Pozwól mu się nauczyć nowych czynności, wspieraj, ale nie wyręczaj. Nie krytykuj, nie poprawiaj na oczach dziecka, pochwal je za wykonaną pracę. To bardzo ważne przy budowaniu samooceny dziecka! Poniższa lista pomoże Ci dobrać obowiązki do wieku (zaczerpnięte z www.mamadu.pl)

 

Lista obowiązków dziecka z podziałem na wiek:

Obowiązki domowe 3-latka:

– szczotkowanie zębów (przy odrobinie pomocy)
– odkładanie brudnej bielizny do kosza
– wkładanie ubrań do pralki (pod kontrolą rodziców)
– przyniesienie posiłków na stół (pod kontrolą rodziców: niech to będzie sałatka)
– wycieranie swojej miseczki do sucha
– zbieranie swoich zabawek do koszyka/pudełka
– ubieranie się i przygotowanie ubranka na rano, do przedszkola

Obowiązki domowe 4/5-latka:
– ścieranie kurzu
– nakrywanie do stołu/sprzątanie ze stołu
– odkładanie brudnych ubrań do kosza
– opróżnianie zmywarki (pod kontrolą rodziców)

Obowiązki domowe 6-latka:
– mycie włosów (pod kontrolą rodziców)
– układanie ubrań w szafie
– wkładanie szklanych naczyń do zmywarki
– pisanie kartek świątecznych, bilecików
– pomoc przy zakupach (może nieść lekkie torby z kilkoma przedmiotami)

Obowiązki domowe 7/8/9-latka:
– opłukanie po sobie umywalki i wanny
– samodzielne umycie włosów
– zrobienie sobie kanapki
– sprzątnie podłogi i powycieranie kurzu w salonie
– nakrywanie do stołu/zebranie naczyń ze stołu
– posprzątanie swojego pokoju, pościelenie łóżka
– przygotowanie śniadania
– pomoc w przygotowaniu wspólnego posiłku
– samodzielne przygotowanie ubrania i plecaka na następny dzień

Obowiązki domowe – 10/12-latek może:
– zrobić zakupy
– skosić trawę
– odkurzyć
– podać posiłek i sprzątnąć po nim
– pomoc młodszemu rodzeństwu w prostych czynnościach higienicznych.

 

  1. Zadbaj o czas dla siebie!

Uregulowany dorosły to uregulowane dziecko. Znajdź czas dla siebie i przeznacz go na to, co Cię relaksuje, odpręża. Tłumacz dziecku, że potrzebujesz czasu dla siebie. Z czasem zrozumie, zobaczysz!

 

Damy radę!

Powodzenia!

Kasia

oprac. KATARZYNA KONIECZNA  – pedagog, terapeuta integracji sensorycznej

Zostaw komentarz